کمکـــــ ميخواي؟ اگه اون چيزي که توقلب و روحته درست حس کني و به زبون بياريحله، بزن بريمکلمه عبورو داشته باشي حلهجلو پيشرو که بزرگترين مافياي قرنهدورش پره حامياي رپه حيفرضـا نداشته زبون عاميه هرگزشباشو گذرونده با خيالو قلبشو شایدم ميخواسته بکنه آبيا رو زردشوقتي دنيا تو مافيا و جنگــــهاز ليست من و تو کنن عاليارو حذفشپولدار بشي کني مادياتو هضمشو شایدم حمله بکنن جانيا به تختتپشت کنسترت ماشينا به صفهدنباله پرا برو، خاليا به چپتدنيا پره خوبو بده، پره مو و کَنهاما کار ما خلاف زندگي تو روز و شبهتمام زندگيا تو دود و دمهميشه خدا بود و واسه بارون آسمونو زدشکسي نميپرسه چيه راز بوي گندتاگه گند نباشيم غم ميریزن توي قلبتميپاشن به اسمت و ميرينن به مغزتمنم بيخالم و ميزنم تو خلسه (خلسه)بيــــــــا که مال مائه خورشيدمن هنوز اميد دارم (من هنوز امید دارم)همه مون قرصيمهمه مون صبحيمهمه مون مشتيم با همسيکتير، نرو تو مخ منکيف جيب، تمام روز منميگذره با اين دوتا، نه چتم و نه معتاددنيايي که داريم مال يه خدائه نه دوتانه اين که من بدم و تو خوبه خوب، نه حاجيدنياي تو قشنگه اما توي نقاشيدنياي من کثيفه، آدماي توشمبه فکر جيب و رسيدن غنيمت تو جنگبالاي سرمونم هر دو که يه رنگهمال تو که صافـــــ، همون آبي رنگـــــ قشنگهکسي ني که حاجي واسه برد نجنگهاز خودت بگير تا اون نشئه خور زرنگهفرق ما تو باخته هاستتو دادي رفت، من دادم بالاي ساخته هامهه! جايي اين که رويامو پاذل بچينمترجيح ميدم حقيقتو واضح ببينمبيــــــــا که مال مائه خورشيدمن هنوز اميد دارم (من هنوز امید دارم)همه مون قرصيمهمه مون صبحيمهمه مون مشتيم با همتشنه نوازش و لالائي مامانروز به روزم داره سنم بالا ميره داداشاصلا، حنجره مو واسه کي بايد من جر بدم؟و عاشق کي باشم؟ اصلا به کي بايد دل بدم؟اگه باشي توي خيابونا لاشخوريهو ديدي پول و جيبتو همه رو باد بردهه هه! اون قدری خنده دارهکه يهو سر پول مواد ميفروشي حتي پالتوتهميشه دوست داشتي تو يه جورايي سر باشيحتي به خودت و دور و ورياتم شکـــــ دارييهو ميده قلم، به اميد قلمتا کلمات پا پيچت بشن بگي کاريه تلفببين حاجي ادا در نيارشبيه اونايي نباش که هستن برادر نماهمه اش داری ميگيري فاز لاتياما تو هيچي نيستي و يه پا خایه ماليتو به سگاي دورتم هنوز داري باج ميديما هم با بنزين بالا سر باراباس تو تاريکيما بزنیمش آتیشخیابون رنگ خون بشه و تو هم بشی قاطیشنشین و پاشو لاشیبيــــــــا که مال مائه خورشيدمن هنوز اميد دارم (من هنوز امید دارم)همه مون قرصيمهمه مون صبحيمهمه مون مشتيم با هم (آه)من، تنهام مثل ماهي توي تنگـــــفکرم درياست نه که آب توي حوضاین مغز نیمه پر، یه افسری که خوردتازه فهمیده جنگه پس ضریب بردبالا نرفته ميبيني که پائين اومدتمام عمرتو دادي و وايسادي تو صفتا دري باز شه که بري، نماش باشه دليهنوز مهاجري، چه قدر کسشرياَه! امثال من حساب ترقی داشتهشبيه توئه نه کوچيکه مثل بقلياتمن می خوام آزاد بگم، با داد راز بگمو اسممو با س صاد ضاد بگمجواب قانونارم دل من ميدهمن دوست دارم ريسکو با ديد سنجيدهکشته ها رو تو قبر، سوخت کارو جا حرفـــــو سختي پيچو با يه انتهاي راحتمن دوست دارم اينا رو چون حقيقتهقانون دل من شبيه قانون طبيعتهکه ميگه دوست داري بکن، هنوز داري کپنتو زنده اي براي يه زندگي کپلهه هه!